شرکت های بیمه یکی از مهم ترین نهادهای پولی و مالی فعال در اقتصاد کشور به شمار می روند. این تاثیرگذاری به حدی مهم است که از صنعت بیمه به عنوان نهاد بازار تامین اطمینان نام می‌برند.
بیمه و بازار تامین اطمینان نقش اساسی در جبران آثار مالی ناشی از تحقق ریسک بیمه گذار در جامعه دارد.
تامین امنیت مالی برای فعالیت های اقتصادی، افزایش اعتبار بیمه گذار و تامین سرمایه برای درآمد بالقوه آینده، بخشی از خدماتی است که صنعت بیمه به جامعه ارایه می کند.
مدتی است که در محافل رسانه‌ای به ویژه در حوزه بیمه، صحبت از تشکیل بازار متشکل بیمه به میان آمده و متخصصان و کارشناسان این حوزه درباره مزایا و فواید این بازار مطالبی بیان کرده اند.
در این بازار که اصول اولیه آن مبتنی بر رقابت است، شرکتهای بیمه موظف هستند طبق اصل ۴۴ قانون اساسی و با توجه به اصل رقابت سالم به فعالیتهای بیمه‌گری خود ادامه دهند، اما متاسفانه هنوز این اتفاق به درستی رخ نداده و معلوم نیست تا چه حدی می توان این رقابت را صحیح محسوب کرد؟
بازار متشکل بیمه دارای مزایای فراوانی است که یکی از مهمترین آنها این است که با راه اندازی آن می توانیم امیدوار باشیم که «جنگ قیمت ها» در بازار صنعت بیمه که به نوعی وضعیت این صنعت را بحرانی کرده، تبدیل به «رقابت قیمت‌ها» بین شرکتهای بیمه شود.
نهاد ناظر در صنعت بیمه که تاکنون هزینه های فراوانی برای نظارت در این بخش متحمل شده، در صورت استقبال از این نهاد نوپا می تواند تا حد زیادی هزینه های خود را کاهش داده و با ایجاد یک ساز و کار جدید رقابتی، نقش خود را صرفاً به عنوان یک نهاد ناظر (و نه مداخله گر) در این بازار ادامه دهد.
کاهش ریسک عملیات بیمه گری، انتقال معاملات بیمه گری به صورت شفاف و سالم به یک مرکز خاص، جذب بیمه گذاران جدید، افزایش ضریب نفوذ بیمه، یکدست شدن اطلاعات بیمه ای، مشاوره به بیمه‌گران درباره ریسک های نیازمند به واگذاری اتکایی، و در نهایت تجمیع معاملات و مذاکرات بیمه‌ای، بخش عمده‌ای از مزایای تشکیل بازار متشکل بیمه محسوب می شود.
در نهایت به نظر می‌رسد تاسیس چنین نهادی در کشور یک ضرورت محسوب می شود و اگر شرکتهای بیمه با دوری از دامپینگ و توجه به اصل «رقابت»، پذیرای این نهاد نوپا شوند، بدون شک تاثیرات مطلوب آن در آینده ای نه چندان دور مشخص تر خواهد شد.
