به گزارش ایبِنا به نقل از اتاق تعاون ایران؛ براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب و کار ایران در تابستان ۹۹، رقم شاخص ملی بخش تعاون،۶.۰۱ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شد که تفاوت محسوسی نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۹ با میانگین ۶.۰۲) نشان نمی دهد و همچنان وضعیت کسب و کار در وضعیت خوبی به سر نمی برد.
براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در تابستان ۹۹، رقم شاخص ملی بخش تعاون، ۶.۰۱ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شد که تفاوت محسوسی نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۹ با میانگین ۶.۰۲) نشان نمی دهد و همچنان وضعیت کسب و کار در وضعیت خوبی به سر نمی برد.
در طرح پایش تابستان ۹۹، تعداد ۲۶۲ فعال اقتصادی بخش تعاون در تمامی رشته فعالیت ها و در کلیه استان‌ها مشارکت داشتند. براساس این گزارش، نامناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون در تابستان۹۹ شامل بی ثباتی و غیرقابل پیش بینی بودن قیمت ها، دشواری تامین مالی از بانک ها و بی ثباتی سیاست ها، مقررات و رویه های اجرایی بوده است.
همچنین این بررسی ها نشان داد که مناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون در تابستان امسال شامل محدودیت دسترسی به آب، محدودیت دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت و نحوه استقبال مشتریان از نوآوری و ابتکار در ارائه خدمات و محصول می شود.
برآورد فصلی شاخص ملی محیط کسب و کار بخش تعاون در بخش های عمده اقتصادی حاکی از آن است که کشاورزی، بهترین محیط کسب و کار و خدمات بدترین محیط کسب و کار (با توجه به محدودیت ها جهت کنترل ویروس کرونا، در دو فصل اخیر بیشترین آسیب را رشته های خدمات دیده است.) بوده اند.
این آمار نشان داد استان های مازندران، گیلان و کردستان به ترتیب بهترین محیط کسب و کار و استان های سمنان، تهران و چهارمحال و بختیاری به ترتیب بدترین محیط کسب و کار را ثبت کرده اند.
فعالیت های حمل و نقل و انبارداری، بهترین محیط کسب و کار و استخراج معدن، بدترین محیط کسب و کار را بر اساس پایش محیط کسب و کار بخش تعاون بر اساس رشته فعالیت ها داشته اند.
گفتنی است، محیط کسب و کار شامل مجموعه عواملی می شود که بر عملکرد یا اداره بنگاه های اقتصادی موثر هستند اما تقریباً خارج از کنترل مدیران بنگاه ها قرار دارند. عواملی نظیر قوانین و مقررات، میزان بارندگی، فرهنگ کاری و …. که در هر منطقه جغرافیایی و در هر رشته کاری و نیز در طول زمان متفاوت هستند.
امروزه بهبود فضای کسب و کار یکی از مهم ترین راهبردهای توسعه اقتصادی هر کشور به شمار می رود. هر چه محیط کسب کار شرایط بهتری داشته باشد، بهره مندی از فرصت های کارآفرینی بیشتر خواهد شد که نتیجه آن خلق ارزش و ثروت برای جامعه است.
دستیابی به این مهم نیازمند وجود فرآیند مستمر برای پایش و سنجش وضعیت محیط کسب و کار هر کشور است. طبق ماده ۴ قانون بهبود فضای کسب و کار، اتاق ها موظفند به منظور اطلاع سیاستگذاران از وضعیت محیط کسب و کار کشور، شاخص های ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و به طور سالانه و فصلی حسب مورد به تفکیک استان ها، بخش ها و فعالیت های اقتصادی، سنجش و اعلام کنند. برهمین اساس اجرای طرح پایش شاخص های ملی محیط کسب با همکاری اتاق های بازرگانی، تعاون و اصناف از پاییز ۹۵ اجرا و گزارش آن به صورت فصلی منتشر می شود.
