در میان کارگران سخت‌کوش، چهره‌هایی که با دستان خود سرنوشت را می‌سازند، وزیر با لبخندی گرم و کلماتی پر از احترام به استقبال‌شان رفت.
هر یک از کارگران، قهرمانان خاموشی بودند که در دل آتش و در بستر فولاد، تاریخ ساختند. وزیر دست در دست‌شان گذاشت، و نگاه‌هایی به عمق فهم و همدلی، در هم آمیخت. آن لحظه‌ها نه تنها دیدار یک مقام مسئول با کارگران، بلکه دیداری از دل‌های بزرگ بود که بر اساس تعهد و سخت‌کوشی می‌تپید.
وزیر بیشتر شنید، در میان صدای ذوب و ضربه چکش‌های صنعتی صدای کارگران را شنید. شنیدن بخش مهمی از حل مساله است. در آخر هم همه کنار هم در یک قاب بدون فاصله عکس گرفتند تا این روز در خاطر اهواز بماند.
