“علی سلطانی با اعلام این خبر افزود: شرکت‌های بیمه‌ای برای پذیرش ریسک‌های بزرگ به سرمایه بالایی نیاز دارند و اگر بخواهند فقط با سرمایه و ذخایر خود ریسک ها را بپذیرند بخش زیادی از پرتفوی حال حاضر صنعت بیمه قابلیت صدور نخواهد داشت،بنابراین بیمه اتکایی به دلیل آنکه توان پوشش ریسک‌های بزرگتر را به شرکت‌های بیمه‌ای می‌دهد اهمیت فراوانی دارد.
وی عنوان کرد: شرکت‌های بیمه‌ای برای پذیرش ریسک‌های بزرگ یا باید با شرکت‌های بیمه دیگر شریک بشوند و یا اگر بخواهند آن ریسک را به تنهایی پوشش دهند باز هم به ناچار باید شریک اتکایی داشته باشند.
سلطانی، بیمه اتکایی را اهرمی برای بالا بردن ظرفیت صدور بیمه نامه شرکت‌های بیمه ای دانست و افزود: شرکت‌های بیمه‌ای ریسک‌های کوچک بسیاری را در ابعاد زیادمانند یک شهر بیمه می‌کنند و اگر یک حادثه فاجعه‌آمیز مانند سیل یا زلزله در آن منطقه رخ دهد باتوجه به میزان خسارت به وقوع پیوسته انحراف مالی زیادی در صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه‌ای به‌وجود می‌آید که در نهایت عملکرد شرکت بیمه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مدیر بیمه‌های اتکایی و امور بین الملل شرکت بیمه تجارت‌نو، بیمه اتکایی را ابزاری برای جلوگیری از انحراف در عملکرد مالی و محافظت از ترازنامه یک شرکت بیمه عنوان کرد وافزود: دریافت قبولی اتکایی برای شرکت‌های بیمه‌ای اهمیت بسیاری دارد و براساس آیین نامه ۴۰ شورای‌عالی بیمه شرکت‌های بیمه ای هنگام تاسیس ملزم هستند تا برنامه اتکایی خود را کامل اعلام کنند.
به اعتقاد سلطانی، این مساله که یک شرکت بیمه باید قبل از ورود به فعالیت بیمه‌ای و صدور بیمه نامه برنامه اتکایی خود را مشخص کند، ضرورت وجود اتکایی در صنعت بیمه را نشان می‌دهد و شرکت بیمه تجارت‌نو هم برنامه اتکایی خود را از قبل مشخص کرده است.
وی، در پاسخ به این پرسش” که آیا افزایش سرمایه بیمه تجارت‌نو درراستای دریافت مجوز قبولی اتکایی است؟” گفت: تجارت‌نو به دنبال کسب قبولی اتکایی است اما افزایش سرمایه در شرکت‌های بیمه‌ای چندین کاربرد دارد که یکی از این موارد قبولی اتکایی است.
مدیر بیمه‌های اتکایی و امور بین‌الملل شرکت بیمه تجارت‌نو،گفت: افزایش سرمایه، شرکت‌های بیمه را توانمند کرده و در پذیرش ریسک ظرفیت قبولی اتکایی را بالا می‌برد، به همان نسبت هم سهم حق بیمه را در ریسک‌های صادر شده افزایش می دهد و افزودکه در کنسرسیوم‌ها و مشارکت با شرکت‌های بیمه ای دیگر هم می‌توان ریسک‌های بیشتری را پوشش دادکه منجر به نتایج مالی بهتر درآینده می‌شود.
سلطانی،تصریح کرد: اتکایی درتصورکلی به معنای یک مکانیزم توزیع ریسک به صورت بین المللی و منطقه‌ای است یعنی اینکه ریسک خود را به یک شرکت بیمه دیگر که ظرفیت نگهداری خوبی دارد،بدهند، اما اگر ریسک درداخل کشورحبس شودریسک کل صنعت بیمه را هم بالا می‌برد بنابراین بسیار مهم است که ریسک یک کشوردرسطح ملی به کشورهای دیگر هم منتقل شود تا در صورت بروز حوادث فاجعه آمیز بتوان آن را کنترل کرد.
وی،درخصوص تاثیرات تحریم ها بربیمه‌های اتکایی کشور نیزاظهارکرد: دردوره اول پس از تحریم و پیش ازاجرایی شدن برجام نهاد ناظر به ۱۴ شرکت بیمه‌ای قبولی اتکایی داد که در نتیجه این امکان فراهم شد تا شرکت‌های بیمه‌ای ریسک‌های یکدیگر را به غیر از کنسرسیوم به صورت اتکایی بپذیرند که البته این اتفاق تجربه خوبی بود چرا که صنعت بیمه توانست ریسک‌ها را مدیریت کند؛ البته پس از آن مساله ظرفیت مشترک و صندوق اتکایی بیمه مرکزی و حساب اتکایی ویژه تحریم هم به‌وجود آمد.
مدیربیمه‌های اتکایی و امور بین الملل شرکت بیمه تجارت‌نو ادامه‌داد: نهاد ناظر به این نتیجه رسیده که مجوز قبولی اتکایی را به شرکت‌های بیمه‌ای که قوی‌تر بوده و از توانگری مالی و سرمایه بالاتری برخوردار هستند، بدهد. به همین دلیل آیین نامه ۵/۴۰ را اصلاح کرد و محدودیت سرمایه را به ۲۵۰ میلیارد تومان و توانگری مالی را هم به ۱۲۰ درصد رساند.
سلطانی تصریح کرد: در این بین شرکت‌های بیمه‌ای که عملیات بیمه گری اتکایی برای آنها سودمند بود و تمایل داشتند به این بخش وارد شوند سرمایه خود را افزایش دادند.
