در فرهنگ زبان فارسی کلمه کمک بامعنای متفاوتی آمده است که تمامی آنها دربرگیرنده مفهوم مشترکی از حس دوستی و همدلی است. اما خدمت در اصطلاح قرآن و حدیث معنای عام و گسترده‌ای دارد. امور خیریه، کارهای نیک فرهنگی و معنوی و اقتصادی مصادیقی از خدمت گزار بودن برای جامعه است.
برای درک بهتر این مفهوم ، در آیه ۲۶۱ سوره بقره چنین می‌خوانیم:
«مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ» یعنی: «کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هر کس بخواهد دو یا چند برابر می کند و خدا وسیع و داناست».
شرایط امروز کشور در پی شیوع ویروس کرونا، امتحان بزرگی را پیش روی ما گذاشته است. ما باید در این آزمایش تعیین کننده در حد توان خود به فقرا و نیازمندان کمک کنیم چراکه در حال حاضر دولت با توجه به مشکلات مهمی که پیش رو دارد به تنهایی نمی تواند به این مسئله رسیدگی کند. گرچه دولت اعتباراتی را برای کم کردن آثار کرونا بر زندگی مردم در نظر گرفته است اما این اعتبارات کافی نیست.
طبعاً در این شرایط افراد متمکن و یا کارمندان دولت و سازمان ها که دارای حقوق ثابتی هستند و از آسیب های احتمالی این بیماری به دور مانده اند وظیفه دارند که دست گیر نیازمندان باشند. از طرفی برخی از گروه های جهادی هم پا پیش گذاشته اند و در اقدامی خداپسندانه نسبت به رفع نیازمندی های افراد کم بضاعت اقدام می کنند. در واقع این رزمایش از جنس ایثار و فداکاری است که قطره قطره کمک های مؤمنانه را جمع آوری کرده و در اختیار نیازمندان می گذارد.
بانک انصار نیز به واسطه نقش و جایگاه ویژه خود در بین جامعه و ارتباط مستمر و مستقیم با نیروهای مسلح، پویش «رزمایش همدلی» را با عنایت به فرمایشات رهبر انقلاب اسلامی به عنوان وظیفه خطیر و مهم خود از منظر مسئولیت های اجتماعی و کمک به اقشار آسیب پذیر خصوصاً در دوران سخت بروز و شیوع کرونا که بسیاری از مردم نیز با شرایط پیچیده اقتصادی گریبان گیر هستند را به مرحله اجرا درآورده است.
جامعه ما دینی و دارای باورهای عمیق مذهبی است. یکی از بحث های اعتقادی ما دادن صدقه، انفاق و کمک به نیازمندان است. دین اسلام دینی است که به انسانیت، همدلی و دست گیری از نیازمندان توجه ویژه ای دارد. چنین ویژگی هایی عمیقاً در ملت شریف ایران نیز وجود دارد. در طول چهار دهه گذشته همواره شاهد بودیم که هر کجا مردم با انسجام وارد عرصه شدند توانستند سخت ترین مشکلات را حل کنند. به نظر می رسد که در شرایط فعلی که دولت برای کمک رسانی از ظرفیت محدودی برخوردار است حضور مردم و خصوصاً کارمندان سرآغاز تحولی بزرگ و الگویی شایسته برای همگان است.
به گواهى تاریخ، پس از انبیا و امامان معصوم، کوشاترینِ افراد در اهتمام ورزیدن به امور جامعه انسانى، علما و بزرگان عرصه دین و عرفان و معرفت بوده‌اند که همواره در دلِ جامعه و با مردم زیسته‌اند و در رهانیدن آنها از قید و بند مشکلات زندگى، بزرگ‌ترین رنج ها و مصائب را به جان خریده‌اند و به دیگران نیز توصیه کرده‌اند. در اینجا ما به عنوان افراد مؤثر در جامعه و فعال در عرصه اقتصادی می توانیم با پا گذاشتن در مسیر انبیا و اولیا خداوند متعال و همگام به سیره عملی آنان نقش حتی کوچک در یاری رساندن به هموطنان خود ایفا کنیم و با نذر مؤمنانه قسمتی از حقوق خود و یاد پرداختن مقدار کم و شاید در حد توان به اقشار آسیب پذیر علاوه بر کمک به نیازمندان اسباب رضایت الهی را نیز فراهم کنیم.
