به گزارش تجارت آوا به نقل از اخبار پولی مالی- تغییر در فضای کسب و کار، افزایش رقابت همراه با نرخ تورم دورقمی بلند مدت ، شهروندان را برای یافتن راهی جهت حفظ ارزش دارایی های خود به جستجو و مقایسه داشته است. انتخاب بین خریدبیمه عمر و یا سپرده گذاری بانکی یکی از انتخاب ها در این باره است. این موضوع را با امیر محمد رنجبر، سرپرست مدیریت بیمه های عمر انفرادی و درمان مسافرتی بیمه پارسیان درمیان گذاشتیم. متن زیر پاسخ ایشان به پرسش اخبار پولی مالی است.
از بدو معرفی بیمه‌های زندگی اندوخته‌دار تاکنون قیاس بین منافع حاصل از تشکیل اندوخته این بیمه‌نامه و سپرده‌های بانکی با محوریت کسب منافع بیشتر وجود داشته است.
با نگاهی اجمالی می‌توان این قیاس را از دو منظر مورد بررسی قرار داد.
- مدت زمان بیمه‌های زندگی اندوخته‌دار و سپرده‌گذاری بانکی ؛
بیمه‌های زندگی اندوخته‌دار، بیمه‌نامه‌های بلند مدت می‌باشند؛ اما با بررسی ادوار گذشته در نظام بانکی کشور بلندمدت‌ترین سپرده‌گذاری حداکثر ۵ سال بوده است که در حال حاضر بنا به شرایط اقتصادی و سیاست‌های پولی و مالی در کشور حداکثر مدت سپرده‌گذاری به یکسال کاهش یافته است.
- در خصوص میزان سود هم این تفاوت وجود دارد؛ در بیمه‌های زندگی اندوخته‌دار، بنا به الزامات نهاد ناظر در طی مدت بیمه‌نامه، به اندوخته تشکیل شده، سود فنی علی الحساب یا سود تضمینی معین تعلق خواهد گرفت. در صورتی‌که شرکت بیمه از مجموع معاملات بیمه‌های زندگی منافعی فراتر از سود تضمینی کسب نماید، موظف است در پایان هر سال حداقل ۸۵ درصد منافع مازاد بر نرخ سود فنی را محاسبه و تحت عنوان سود مشارکت در منافع به سود تضمینی اضافه نماید. بنابراین جذابیت در این نکته نهفته است که سقف محدود کننده در پرداخت سود به بیمه‌های زندگی اندوخته‌دار وجود ندارد، و بنا به عملکرد سرمایه‌گذاری انجام شده سود قطعی (سود فنی علی الحساب بعلاوه سود مشارکت در منافع) با در نظر گرفتن حداقل سود تضمینی در هر سال متغیر خواهد بود.
- همچنین پرداخت سود به اندوخته بیمه‌نامه‌های زندگی به صورت روزشمار ولی به سپرده‌های بانکی در حال حاضر ماه شمار می‌باشد.
