علیرضا ملاحتی – پایگاه خبری تجارت آوا، پرداختن به بهره‌برداری از منابع فسیلی همیشه دو دیدگاه داشته اول این که بهره برداری باید مناسب نیاز روز بوده و مابقی برای نسل آینده محفوظ بماند و نظریه دوم اینکه بهره برداری باید به صورت حداکثری خصوصاً در مخازن مشترک با کشورهای دیگر صورت پذیرد.
هر کدام از این گروه‌ها استدلال خود را دارند ولی اینجا به نظریه دوم که برخی از کشورها سرلوحه کار خود قرار داده اند می پردازیم در واقع نظریه دوم می‌گوید فرصت‌ها همیشه ماندگار نیستند منابع فسیلی که امروزه در دنیا بیشتر به عنوان سوخت مصرف می‌شوند با توجه به سرعت تساعدی رشد علم و تکنولوژی و جایگزینی منابع غیر فسیلی انرژی چه بسا در آینده‌ای نه چندان دور مورد استفاده سوختی خود را از دست بدهند و تنها به عنوان خوراک برای صنایع تبدیلی، فرآوری و پتروشیمی استفاده شوند که میزان تقاضا قطعاً بسیار پایین خواهد آمد.
بنابراین گروه دوم حداکثر سرمایه گذاری داخلی و خارجی و همه توان خود را برای استخراج این منابع و ایجاد بازار برای آن قرار داده اند و منافع حاصله را صرف زیرساخت های کشور و سرمایه گذاری در زمینه های مختلف و حتی در کشورهای متعدد کرده تا درآمد پایدار مطمئن با کمترین ریسک را برای حال و آینده کشور خود داشته باشند.
از آنجا که به نظر می رسد این دیدگاه برای آینده هر سرزمینی بسیار مناسب بوده، امید که مسئولین اقتصادی کشور نیز به این موضوع توجه ویژه داشته باشند.
