رییس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا اظهار کرد: سیاست‌گذاران و نخبگان ما بدانند که حتی اگر تحریم‌ها برداشته شود ولی نتوانیم ارتباط سوئیفت را برقرار کنیم و به FATF نپیوندیم هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. چون اگر نتوانیم پول را جابجا کنیم برداشتن تحریم‌ها چه سودی خواهد داشت؟
احمد پور فلاح در گفت‌وگو با ایلنا در مورد وضعیت تجاری ایران با ایتالیا اظهار داشت: سال‌های طولانی به خصوص در دهه‌های بعد از انقلاب، ایتالیا شریک اول تجاری ایران بود، تا جایی که تا ده سال پیش رکورد ۱ میلیارد و ۷۰۰-۸۰۰ میلیون یورو در معاملات‌مان با ایتالیا را تجربه کردیم، ایتالیا تقریبا همه نیاز پالایشگاه‌هایش را از ایران تامین می‌کرد.
وی اضافه کرد: شبی که آقای ظریف برای نهایی کردن برجام به ژنو سفر می‌کرد؛ من با هیئتی از تجار ایران به آنجا رفتم. معاون انرژی ایتالیا می‌گفت ما تا این اندازه پولدار نیستیم که غیر از ایران از کشور دیگر هم نفت بخریم. سوال کردم مگر ما نفت را ارزان می‌فروشیم؟ گفت اینطور نیست، بلکه ما همه پالایشگاه‌هایمان را از نظر فرمولاسیون تنظیم کردیم که نفت ایران را مصرف کنند و تغییر دادن آن سرمایه‌گذاری زیادی را می‌خواهد. اما امروز ایتالیا یک بشکه نفت هم از ما نمی‌خرد , مجبور به سرمایه‌گذاری زیادی شد تا نفت دیگری را جایگزین ایران کند. البته بازگشت این وضعیت دشوار است، اینها فرصت‌های طلایی هستند که ما از دست دادیم.
رییس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا تصریح کرد: آخرین آماری که ما قبل از کرونا داشتیم نشان می‌داد که معاملات ایران و ایتالیا به حدود ۶۰۰-۷۰۰ میلیون دلار رسیده که بسیار ناچیز است ولی به نسبت ارتباط با بقیه کشورها، ارتباط ما با ایتالیا هنوز قطع نشده و به صورت مویرگی هنوز ادامه دارد، به خصوص شرکت‌های کوچک و متوسط به دلیل عدم ارتباط با آمریکا، از این نظر مشکلی ندارند.
وی اضافه کرد: این شرکت‌های کوچک حجم کمی را به خود اختصاص می‌دهند ما باید بتوانیم در سطح کلان‌تر با شرکت‌های دنیا رابطه داشته باشیم. حجم اقتصاد ما در دنیا هجدهم یا نوزدهم است و ما باید سهم بیشتری داشته باشیم. تحریم‌ها و نپیوستن ما به FATF روی این مقوله بسیار تاثیر گذاشته است. نداشتن ارتباط سوئیفت با دیگر کشورها بسیار مشکل ایجاد کرده و بسیاری از فرصت‌طلبان از این وضعیت سوء استفاده می‌کنند و منافع ملی ایرانیان به خطر می‌افتد. من امیدوارم با گشایشی که در سطح بین‌المللی در حال انجام است، به تدریج تحریم‌ها کمرنگ شود.
پورفلاح گفت: سیاست‌گذاران و نخبگان ما بدانند که حتی اگر تحریم‌ها برداشته شود ولی نتوانیم ارتباط سوئیفت را برقرار کنیم و به FATF نپیوندیم هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. چون اگر نتوانیم پول را جابجا کنیم برداشتن تحریم‌ها چه سودی خواهد داشت؟
عضو اتاق بارگانی ایران تصریح کرد: ایتالیا هنوز پای کار ایستاده و متاثر از هیجان‌های خاص نشده و ارتباطات‌مان را در حد مویرگی با ایتالیا حفظ کردیم. ارتباط با سفارت، کنسولگری و بخش بازرگانی ایتالیا در تهران بصورت منظم وجود دارد.
وی افزود: ارتباطات اقتصادی حتی می‌تواند در فعالیت‌های سیاسی هم تاثیر بگذارد و تاثیر آن هم قابل مشاهده است. سعی کردیم که ارتباط را حفظ کنیم تا ریشه آن خشک نشود به امید آنکه روزی اتفاقی بیافتد تا ایتالیا دوباره شریک اول تجاری ما شود.
رییس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا در مورد پول‌های بلوکه شده ایران در ایتالیا تصریح کرد: پول بلوکه شده ایران در ایتالیا به اندازه کشورهایی مثل چین، هند و عراق نیست ولی انتقال پول مقداری از محموله‌های آخر نفتی که به ایتالیا فروختیم امکان‌پذیر نبود، این رقم خیلی بالا نیست و فکر می‌کنم حداکثر ۴ تا ۵ میلیارد دلار باشد.
وی در مورد تاثیرات روی کار آمدن جو بایدن اظهار داشت: بعضی از سیاست‌گذاران ما گفتند که برای ما فرقی نمی‌کند کدام رییس جمهور با چه تفکری روی کار بیاید. ولی من به عنوان یک فعال بخش خصوصی می‌گویم قطعا بی‌تاثیر نیست. دیدگاه‌های کسی که پافشاری می‌کرد تا درآمدهای ما به صفر برسد، با دیدگاه کسی که به گونه‌ای دیگر فکر می‌کند، متفاوت است. همین دموکرات‌ها بودند که در زمان آقای اوباما به برجام شکل دادند.
وی خاطرنشان کرد: ما باید با حفظ منافع ملی مذاکره کنیم. من به عنوان فعال بخش خصوصی باور دارم که با قهر کردن و دور بودن هیچ گاه مشکلات ما حل نمی‌شود بنابراین با منافع ۵۰-۵۰ باید مذاکره کنیم. مسلما امروز به شرایط آینده خوشبینانه‌تر از یک سال گذشته می‌توان نگاه کرد البته نباید آنقدر خوشبین باشیم که فکر کنیم مثلا یک ماه دیگر اتفاق خاصی می‌افتد.
پورفلاح خاطرنشان کرد: الان این التهابی که در بازار وجود دارد بیشتر از آنکه منطقی باشد هیجانی و احساسی است، قطعا این شرایط به شرایط ۳-۴ روز پیش می‌رسد ولی در میان‌مدت حتما شرایط ما در معامله با کشورهای دنیا بهتر خواهد شد. البته این شرایط مقدار زیادی به دیدگاه‌های سیاست‌گذاران داخلی ما مربوط می‌شود.
