به گزارش تجارت آوا به نقل از روابط عمومی پژوهشکده بیمه، در چند دهه گذشته به دلیل افزایش جمعیت جهان و اثرات مربوط به آن، افزایش دارایی‌های باارزش، تراکم جمعیت در شهرهای مرکزی بزرگ، عوامل اجتماعی و اقتصادی، توسعه و ساخت‌وساز در مناطق در معرض ریسک، آسیب‌پذیری بالای جوامع و فناوری‌های مدرن و همچنین تغییرات محیط زیست طبیعی )گرمایش جهانی و اثرات منطقه‌ای مرتبط)، خسارات حوادث طبیعی افزایش چشمگیری داشته است و پیش‌بینی‌های صورت گرفته نیز حاکی از تداوم این افزایش هستند.
با توجه به اینکه فعالیت‌ها و اقدامات لازم برای پیشگیری از خطرات حوادث طبیعی اغلب کم‌هزینه‌تر از پاسخ به حوادث است، لذا صنعت بیمه می‌تواند با پذیرش فعالانه شیوه‌ها و محصولات پایدار، اصلاح مفروضات بیمه‌گری و ارائه مشوق‌هایی که منجر به هدایت رفتارهای پیشگیرانه می‌شود، به افزایش تاب‌آوری در برابر حوادث طبیعی و پیشگیری از خسارات آتی ناشی از این حوادث کمک کند.
با توجه به اهمیت این موضوع، میز تخصصی بیمه حوادث فاجعه‌آمیز و خسارت‌های بزرگ پژوهشکده بیمه اقدام به تهیه گزارش پژوهشی با عنوان «نقش صنعت بیمه در اقدامات پیشگیرانه خسارت در حوادث طبیعی» نموده است.
این گزارش توسط دکتر اسماء حمزه عضو هیات علمی و رئیس اداره امور پژوهشی پژوهشکده بیمه و با همکاری فائزه بنی‌مصطفی‌عرب پژوهشگر پژوهشکده بیمه در ۵ بخش تنظیم شده و در آن به بررسی و تجزیه و تحلیل آمار خسارات ناشی از حوادث طبیعی در سراسر جهان، نقش صنعت بیمه در پیشگیری از خسارت حوادث طبیعی، بررسی نحوه عملکرد بیمه در کنار اقدامات کاهنده خطر و پیشگیرانه حوادث طبیعی در کشورهای مختلف و بررسی اقدامات موردی پیشگیرانه صنعت بیمه در زمینه خسارت حوادث طبیعی پرداخته شده است.
بر اساس یافته‌های این پژوهش، ایجاد مشوق برای افراد آسیب‌دیده به منظور اجرای اقدامات کاهش ریسک و پیشگیری از خسارت، یک اصل چالش‌برانگیز برای مقامات دولتی و ملی و بخش مالی بین‌المللی از جمله صنعت بیمه است و همکاری نزدیک و مناسب میان دولت و بخش بیمه را می‌طلبد. صنعت بیمه نقش مهمی در درک ریسک(هشداردهی، اقدامات پیشگیرانه، مشوق‌ها و …) ایفا می‌کند که می‌تواند منجر به طراحی محصولات جدید برای کاهش خسارات حوادث طبیعی شود.
بیمه‌گران می‌توانند اقدامات پیشگیری از خسارت را به روش‌های مختلف ترویج دهند که تمامی آن‌ها به صورت بالقوه برای بیمه حوادث طبیعی نیز قابلیت پیاده‌سازی دارند. آن‌ها می‌توانند در طول رابطه بیمه‌ای، بیمه‌گذاران را از طریق پیشگیری از خسارت تحت نظر داشته باشند، تحقیقاتی انجام دهند و روش‌های جدید پیشگیری از خسارت را ارائه دهند، با دولت همکاری کنند و به ترویج قوانین و مقررات پیشگیری از خسارت بپردازند و همچنین رویه‌های بیمه‌گری را ایجاد کنند که فعالیت‌های پیشگیری از خسارت را به عنوان پیش‌شرط اخذ بیمه در نظر می‌گیرد.
همچنین زمانی که قوانین دولتی، پوشش‌های بیمه‌ای را اجباری می‌سازند، محیط بسیار بهتری برای استفاده از بیمه به‌عنوان مشوق مستقیم یا مشارکت‌کننده غیرمستقیم در برنامه‌های کاهش خسارت توسط بازارهای بیمه فراهم می‌شود.
همچنین در این پژوهش نشان داده شده که صنعت بیمه، نقش مهمی در هم‌ترازسازی راهکارهای مبتنی بر طبیعت به عنوان ابزار مفید و با ارزش برای کاهش ریسک حوادث طبیعی دارد و می‌تواند در توسعه استراتژی‌های جدید سرمایه‌گذاری در کاهش اثرات نامطلوب زیست‌محیطی نیز نقش موثری داشته باشد.
علاقه‌مندان برای مشاهده و دریافت متن کامل گزارش می‌توانند به وب‌سایت پژوهشکده بیمه و یا به نشانی https://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4946/Articles/view/14643/1552/ مراجعه نمایند.
