هوشمندسازی، اکسیر محدودیت ها و مشکلات صنعت بیمه

 به گزارش تجارت آوا به نقل از بیمه کوثر، رئیس پژوهشکده بیمه در هشتمین همایش مدیریت ریسک و بیمه با تاکید بر اینکه همه صنایع جهان در حال حرکت به سمت هوشمندسازی و تحول دیجیتال هستند، خاطرنشان کرد: خوشبختانه در چند سال اخیر حرکت صنعت بیمه کشور نیز در این زمینه مناسب بوده و برگزاری دو همایش بیمه و توسعه در سه سال اخیر با محوریت تحول دیجیتال و هوشمندسازی نشان از این حرکت و نگاه و درک دوراندیشانه صنعت دارد.
 وی هوشمندسازی را محصول تجربی تحول دیجیتال دانسته و تحقق آن را در سه سطح محصولات هوشمند، فرایندهای کسب‌و‌کار هوشمند یا هوش تجاری و در نهایت شکل‌گیری شرکت هوشمند که متمرکز بر فناوری‌های نوین در همه ابعاد نیروی انسانی، فرایندی و مدیریتی و محصولات هوشمند است، مورد اشاره قرار داد. 
به گفته دکترکردبچه اگرچه اهداف برنامه ششم در بخش بیمه حاصل نشده، اما این بیشتر ناشی از هدف گذاری بلندپروازانه و غیر واقع‌گرایانه و همچنین شرایط اقتصاد کشور بوده است. بر این اساس، با توجه به درآمد سرانه کشور که در وضعیت خوبی قرار ندارد، و رابطه ای که ضریب نفوذ بیمه با درآمد سرانه و قدرت خرید جامعه و طبقه متوسط دارد در مجموع در مقایسه با وضعیت کشور و همچنین ضریب نفوذ کشورهای مشابه، می‌توان گفت عملکرد صنعت بیمه قابل قبول بوده که متوسط سالانه رشد ۷ درصدی ضریب نفوذ در طول یک دهه گذشته دلیل دیگری بر این نکته است. ایشان اشاره نمود اما این عملکرد، به معنای عدم وجود مشکلات و محدودیت ها در صنعت بیمه نیست.
رییس پژوهشکده بیمه تصریح کرد: ضریب خسارت بالا، رضایت پایین مشتریان، عملکرد ضعیف در بیمه زندگی، بهره‌وری و کارایی اقتصادی پایین، تقلب و گستردگی آن، ضعف در استفاده از داده‌ها و گزارش‌گیری و ضعف در مدیریت شبکه فروش بخشی از مشکلاتی هستند که صنعت بیمه با آن مواجه است. در برخورد با این مسایل توجه به رویکرد هوشمند‌سازی به جای رویکردهای متعارف،  میتواند مسیری مناسب برای عبور سریعتر و موفقتر از این مشکلات و محدودیت ها باشد. وی در ادامه دلایلی برای این ادعا را در مورد مواردی از این مشکلات مطرح نمود.
به گفته دکتر کردبچه ضریب خسارت بالای ۸۰ درصد در صنعت بیمه در سال ۱۳۹۹ که در رشته مهم شخص ثالت حدود ۱۱۰ درصد بوده است و پیش بینی می‌شود همین وضعیت در رشته درمان تکمیلی بزودی اتفاق افتد، از جمله مهمترین مشکلات صنعت بیمه است که عموما یا به سبب کژگزینی و عدم ارزیابی دقیق ریسک و ارائه نرخ نامناسب، و یا به دلیل کژمنشی و رفتار مخاطره آمیز بیمه گذاران به سبب برخورداری از بیمه است. استفاد از رویکرد برازش یا پیشبینی (predictive)  که مبتنی بر استفاده از همه اطلاعات در برازش ریسک است، بجای رویکرد اکچوئری پایه که صرفا مبتنی داده های جمعیتی و تاریخی است، امکان کاهش مشکل کژمنشی را فراهم میکند. این رویکر مبتنی بر هوش مصنوعی و مدلهای آن است که بدون انها چنین امکانی فراهم نمی شود. همچنین استفاده از فناوری های نوین مانند فناوری‌های ضبط و رصد مخاطرات در رفتار بیمه‌گذاران که نظارت بر رفتار آنها را ارتقا می‌دهد و همچنین می‌تواند آنها را از مخاطرات مطلع کند، مانند هوشمند‌سازی بیمه‌های خودرو یا فناوری های پوشیدنی در درمان یا اینترنت اشیا برای بیمه های آتش سوزی، میتوانند بر کاهش خسارات اثر بگذارند.
دکتر کردبچه تقلب و تخلف را معضل دیگر بیمه در جهان و کشور دانست که بر اساس گزارش های مختلف در خودرو، درمان و مسئولیت، بعضا در جهان تا ۲۰ درصد خسارات را شامل میشوند. به عنوان مثال فقط در آمریکا در سال ۲۰۲۰ حجم آن حدود ۸۰ میلیارد دلار بوده است. استفاده از الگوریتم‌های کشف تخلف و تقلب با کمک هوش مصنوعی و کلان داده، ابزار مناسبی برای عبور صنعت بیمه از این مشکل یا کاهش قابل توجه ان است.
پایین بودن رضایت مشتریان به عنوان مهمترین سرمایه صنعت بیمه، معضل دیگری است که دلیل آن روال سنتی و بسیار طولانی ارزیابی خسارت و نحوی پرداخت است. این روال میتواند با کاربرد فناوری های مدرن به شدت متحول شود. به عنوان مثال،  استفاده از بیمه های پارامتریک در بستر فناوری بلاک‌چین، پرداخت خسارت بلادرنگ را فراهم میکند. همچنین استفاده در فن آوری‌های مدرن در بیمه خودرو و درمان میتواند به شدت سرعت ارزیابی خسارت را ارتقا دهد.  چنین نتایجی تاثیری شگرفی بر رضایت مشتری و نگاه مثبت جامعه به صنعت بیمه خواهد داشت. 
رییس پژوهشکده بیمه در بخش انتهایی صحبت‌های خود اشاره نمود ورود و توجه به هوشمند سازی، تنها کاهش مشکلات را بدنبال ندارد، بلکه می‌تواند فرصت‌های جدیدی را نیز فراهم نماید. صنعت بیمه به عنوان یک صنعت غنی از داده همیشه در ذخیره‌سازی و بهره‌گیری از داده ها مشکلات جدی داشته است. کاربرد فناوری‌های نوین نه تنها صنعت را توانمند برای عبور از این محدویت می‌کند، بلکه امکان بهره گیری از داده های بیرونی که یا بطور سنتی تولید میشوند، مانند داده های هواشناسی و یا محصول اینترنت اشیا و فناوری‌های نوین هستند را فراهم میکند. در این صورت، با استفاده از این داده ها شرکت‌های بیمه نه تنها می توانند به بیمه گذاران خود در مناطق مختلف هشدار بدهند بلکه همچنین با استفاده از این داده ها می توانند در محصولات موجود پوشش های جدیدی را پیشنهاد دهند یا به طراحی محصولات جدید فکر کنند.