حسین درودیان، کارشناس اقتصادی در گفت و گو با ایبِنا درباره تاثیرگذاری سیاست‌های ارزی، کنترل نقدینگی، مهار تورم و نحوه تعیین نرخ ارز در سال های اخیر و همچنین کیفیت تامین ارز برای واردات کالاهای اساسی توسط دولت، گفت: مدیریت مواردی که در سوال مورد اشاره قرار گرفت، به خوبی عملیاتی نشد و دلیل آن هم این بود که از ابتدا معرفی دلار ۴۲۰۰ تومانی برای کنترل نرخ ارز سبب شد تا در یک سطح ناپایدار به تدریج ارز با کیفیت را از دست بدهیم، هر قدر هم که جلوتر آمدیم تامین مالی کالاهای اساسی با مشکل بیشتری روبرو شد.
وی در ادامه اضافه کرد: سیاست ارزی دولت در مجموع پس از سال ۹۷ بدترین اتفاقی بود که به لحاظ سیاستی در اقتصاد روی داد و دلیل آن هم سیاست رویکردی است.
این کارشناس اقتصادی در این‌باره چنین اظهار داشت: تلاش سیاستمدار بر این اساس شکل گرفته تا به هر شکل ممکن حُسن شهرت خود را که به قیمت ارز گره خورده، حفظ کند و این در حالی است که بنیان‌های ارزی در این مدت از حیث تحریم و درآمد نفتی به وضعیتی دچار شده که امکان حفظ نرخ ارز در یک سطح پایین وجود ندارد، ولی سیاستمدار بدون توجه به این ملاحظه صرفا با هدف حفظ حُسن شهرت خود که به آن اشاره شد، در صدد بر می‌آید تا به هر شکل ممکن قیمت ارز را در یک عدد پایین حفظ کند.
درودیان در رابطه با ایراد حفظ قیمت ارز در سطوح پایین بیان کرد: مشکل حفظ قیمت ارز در یک عدد پایین در بازار آزاد خود را به نمایش می‌گذارد. به این معنا؛ از آنجا که بازار آزاد به شکل هزینه فرصت عمل می‌کند، توانایی تاثیر بر قیمت‌ها را دارد، بنابراین هدف میسر می‌شود، ولی منابع ارزی هم از دست می‌رود.
وی درباره لزوم ایجاد تغییراتی در سیاست های اقتصادی، چنین توضیح داد: دولت فعلی باید مسیرهای تسهیل واردات کالاهای اساسی را از وضعیت فعلی که یک مسیر به شدت تحریم‌پذیر است، تغییر می‌داد، همچنین نیاز بود تا ارز با کیفیت را به جای میخکوب کردن آن در قیمت پایین حفظ می‌کرد.
این کارشناس اقتصادی در ادامه اضافه کرد: دولت باید تلاش خود را به کار می‌بست تا با کاری شبیه عملیات بازار باز در حوزه پول، نرخ ارز متناسب با واقعیت‌های بازار مدیریت می‌شد و حتی در مورد افزایش آن باید این کار را هموار و قابل پیش‌بینی می‌ساخت. موارد فوق نکاتی است که برای آینده می‌توان آن‌ها را مدنظر قرار داد.
