در ابتدا بهتر است تعریف مشخصی از استراتژی برندهای چندگانه ارائه شود. این استراتژی که از ایده کلیدی تنوع بخشیدن به محصولات و خدمات یک شرکت تبعیت می‌کند، در واقع یک رویکرد بازاریابی و تجاری است که در آن یک شرکت، چندین برند یا خط تولید متمایز را در یک بازار ارائه می‌دهد. هر یک از این برندها موقعیت متفاوتی دارند، به مخاطبان هدف خاصی پاسخ می‌دهد و به شرکت کمک می‌کند تا سهم وسیع‌تری از بازار را به‌دست آورد.
علاوه بر این، استراتژی چندبرند برای رشد جهانی حیاتی است، چراکه به شرکت اجازه می‌دهد: با بازارهای محلی خاص انطباق پیدا کند، از تنوع کالا و کاهش ریسک بهره ببرد، از برندهای مورد اعتماد در بازارهای جدید استفاده کند، به مخاطب گسترده‌تری دسترسی پیدا کند، در ارتباط با قوانین مختلف جهانی راحت‌تر حرکت کند، به تغییرات در بازارهای جهانی پاسخگو باشد، برای رقابتی ماندن بر نوآوری در زمینه‌های مختلف تمرکز کند.
پس تا این‌جا می‌توان گفت مزایای اصلی و کلی استراتژی برندهای چندگانه به این شکل است:
افزایش سهم بازار: استراتژی چندبرند به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا بخش‌های مختلف بازار را با برندهای مختلف هدف قرار دهند. این می‌تواند منجر به افزایش سهم بازار در هر بازار و همچنین سهم کلی بازار شود.
کاهش ریسک: یک استراتژی چندبرند می‌تواند با تنوع بخشیدن به سبد محصولات و پایگاه مشتری یک شرکت، ریسک را کاهش دهد، به این معنی که اگر یک برند در یک بازار خاص عملکرد ضعیفی داشته باشد، برندهای دیگر می‌توانند به جبرات ضرر کمک کنند.
افزایش آگاهی از برند: برندهای چندگانه منجر به افزایش آگاهی از برند و شناخت بیشتر شرکت مادر می‌شوند. به این دلیل که مصرف‌کنندگان از شرکتی که چندین محصول و خدمات در دسترس دارد، آگاهی بیشتری دارند.
بهبود تصویر برند: چندبرندی به بهبود تصویر کلی برند یک شرکت کمک می‌کند، چراکه مصرف‌کنندگان احتمالاً تصور بهتری نسبت به شرکتی با چندین برند موفق و نوآور دارند.
انطباق با فرهنگ‌ها و ترجیحات محلی: این استراتژی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا محصولات و خدمات خود را با فرهنگ‌ها و ترجیحات خاص بازارهای مختلف تطبیق دهند که برای موفقیت در بازارهای جهانی ضروری است.
ساخت یک سبد برند قوی‌تر: برندهای چندگانه باعث تنوع و تقویت سبد محصولات شرکت‌ها می‌شود. این ویژگی می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و خریداران بالقوه جذاب‌تر باشد.
ارزش ویژه برند: استراتژی چندبرند به شرکت در ایجاد ارزش ویژه برند کمک می‌کند، به این دلیل که هر برند هویت منحصر به فرد خود را می‌سازد و ناموفق بودن یک برند، لزوماً به اعتبار برندهای دیگر شرکت لطمه‌ای نمی‌زند.
همان‌طور که در ابتدا به این مسأله اشاره شد استراتژی برندهای چندگانه ابزاری ضروری برای شرکت‌هایی است که به دنبال دستیابی به رشد جهانی هستند. از نمونه‌های جهانی موفق چنین شرکت‌هایی در ابتدای متن نام برده شد؛ شرکت یونیلیور یک شرکت کالاهای مصرفی است که بیش از ۴۰۰ برند را در اختیار دارد و کسب‌وکار خود را در بیش از ۱۹۰ کشور گسترش داده است، یا شرکت نستله یک شرکت جهانی غذا و نوشیدنی است که مالک بیش از ۲۰۰۰ برند از جمله نسکافه و کیت‌کت است، استراتژی چند برند به این شرکت اجازه داده تا در حدود ۱۹۰ کشور توسعه پیدا کند و در بسیاری از دسته‌ها به رهبری بازار جهانی دست یابد. از نمونه‌های داخلی چنین شرکت‌هایی می‌توان از شرکت وطن‌زرین نام برد که با هدف برآورده‌سازی نیازهای روزافزون و متنوع مخاطبان، تنوع قابل قبولی در دسته کالاهای مختلف تحت نام برندهای متفاوت ارائه کرده است و نتیجه چنین تلاشی وجود بیش از ۲۰۰ نوع کالا در سبد محصولات این گروه است.
