نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی درباره طرح ملی لوازم خانگی که در وزارت صمت در حال بررسی است، به «تصلا» گفت: قطعا صنعت لوازم خانگی باید دارای چشم‌انداز، برنامه و هدف مشخص باشد، و یک نقشه راه برای آن ترسیم شود، تا از تولیدات نامطلوب و مازاد بر نیاز جلوگیری به عمل آید؛ اما سوال بسیار مهم این است که قرار است چه کسی تولیدات این صنعت را که امروز برای آن چشم‌انداز ترسیم می‌کنیم، به فروش برساند؟
محمدحسین اسلامیان ادامه داد: واحدهای بسیار کوچک می‌توانند نقش قطعه‌ساز را برای کارخانجات مادر داشته باشند، و ما در این صنعت به‌جای ۱۰۰ برند، ۱۰ برند داشته باشیم اما برندهایی معتبر و خوب. این امور نیازمند برنامه‌ریزی مدون است که وزارت صمت به عنوان متولی اصلی صنعت جامعه و بخش لوازم خانگی، آنها را باید در دستور کار قرار دهد.
وی افزود: من فکر می‌کنم اگر تمامی کارهای مربوط به بخش تولید در بهترین وضعیت و در یک شرایط ایده‌آل و آرمانی انجام شود و کارخانجات بیشترین تولید را داشته باشند، اما تولیداتشان به دست مصرف‌کننده نرسد و در انبارها دپو شود، چرخه تولید متوقف خواهد شد، و این پرسش مطرح می‌شود که نقش توزیع‌کننده نهایی و واحد صنفی که قصد دارد کالا را به صورت مستقیم به دست مصرف‌کننده برساند، کجا و چگونه دیده می‌شود؟
نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی با اشاره به اینکه تصمیمات در صنعت لوازم خانگی توسط کسانی گرفته می‌شود که در نهایت به دنبال مقاصد خودشان و به فکر انحصارطلبی هستند، به «تصلا» اضافه کرد: ادعاهایی توسط نمایندگان برخی تولیدکنندگان در شورای تصمیم‌گیری برای صنعت لوازم خانگی مطرح می‌شود، مبنی بر اینکه می‌توان واردات را ممنوع کرد، یا همین افراد دم از تولید ملی و حمایت از آن می‌زنند تا فقط برندهای داخلی بتوانند تولید کنند و محصولاتشان را بفروشند، و حرفشان این است که می‌توانند بازار داخلی را تامین کنند و در عین حال صادرات هم داشته باشند.
در حالی این ادعاها مطرح می‌شود که اگر همین الان در سطح بازار، یک یک واحد صنفی بخواهد به همان تولیدکننده سفارش یک کالا را بدهد، تولیدکننده وجه را دریافت می‌کند، و وعده تحویل کالا برای سه ماه آینده را به مصرف‌کننده و توزیع‌کننده می‌دهد!
به بیراهه می‌رویم
اسلامیان با بیان اینکه داریم به بیراهه می‌رویم، خاطرنشان کرد: متاسفانه نمایندگان این تولیدکنندگان که در جلسات تصمیم‌گیری حضور دارند، می‌خواهند با انحصاری کردن صنعت لوازم خانگی، مردم را مجبور کنند برای تولیداتشان حتی آنهایی که کیفیت ندارند، حدود دو یا سه ماه زودتر پول بدهند.
اینها به دنبال این هستند که واردات به صورت هدفمند، هوشمند و با برنامه‌ریزی درست صورت نگیرد تا انحصار ایجاد شود و بتوانند از منابع مالی دولت استفاده کنند.
به گفته وی، امروز در سطح بازار شاهد این هستیم که با وجود اینکه تقاضا کاهش یافته و سفره‌های مردم آنقدر کوچک شده است که امکان خرید کالای نو را ندارند و به سختی گذران زندگی می‌کنند که برخی تولیدکنندگان در شورای سیاستگذاری صنعت لوازم خانگی با ادعای تولید ملی، بین نمایندگانشان در سطح بازار اعلام می‌کنند که هیچ کالایی به صورت فیزیکی و اینکه موقع خرید تحویل بدهند، موجود ندارند، بلکه می‌توانند آن را برای سه ماه دیگر به دستشان برسانند.
غفلت از نقش توزیع کننده در طرح
اسلامیان در پایان تاکید کرد: اولا، لازم است نقش تولیدکننده و توزیع‌کننده در شورای سیاستگذاری مشخص شود. دوما، اگر قرار بر ممنوعیت واردات لوازم خانگی است، باید چگونگی تامین نیاز بازار اعلام شود. چراکه همانطور که در بالا اشاره کردم، امروز با اینکه تقاضا در بازار محدود است، اما برای مثال گفته می‌شود یک ساید بای ساید برای چند ماه آینده تحویل داده می‌شود.
