برخی از مجموعه ها ضمن عقب ماندن از برنامه تولید با چالش افزایش ضایعات و استهلاک تجهیزات رو به رو شدند، برخی دیگر هم در همین مدت با برنامه ریزی و تلاش توانستند در کنار زیانی که ایجاد شده بود ارز آوری قابل توجهی نیز به دنبال صادرات محصولات با کیفیت به خارج از کشور برای ایران به ارمغان بیاورند.
سود دهی که انتظار می رود متولیان دولتی بر مبنای آن، امسال توجه بیشتری به حفظ جریان برق در کارخانه های تولیدی کشور داشته باشند. در این رابطه محمد حسین ایزدیان، عضو موظف هیئت مدیره فولاد اکسین خوزستان توضیح می دهد.
* در حال حاضر چه محصولاتی را تولید می کنید و چه اهداف توسعه ای را برای کاهش ارز بری در برنامه دارید؟
فولاد اکسین خوزستان به عنوان تولید کننده ورق های عریض کل کشور و خاورمیانه شناخته می شود و بیش از ۵۰ درصد محصولات آن به صنعت نفت و گاز اختصاص می یابد. همچنین یکی از محصولاتی که تولید می کنیم ورق های IPA است که برای اولین بار این ورق ها را توانستیم در ایران تولید کنیم.
بنابراین همین سال گذشته به جای واردات به لطف در اختیار داشتن نیروی متخصص و تکنولوژی توانستیم ورق های ایکس ۸۰ را هم تولید کنیم و اکنون در حال برنامه ریزی برای تولید ورق های ایکس ۶۵ گاز ترش هستیم. از این رو با تولید این محصول نیز به طور حتم از واردات محصولی دیگر بی نیاز خواهیم شد.
سال گذشته توانستیم حدود ۸۰ هزار تن ورق فولادی به کشور های اروپایی، همسایه و حاشیه خلیج فارس صادرات داشته باشیم
* اشاره کردید که با تولید بخشی از محصولات تان توانسته اید نقش موثری در جلوگیری از خروج ارز از کشور ایفا کنید بفرمایید در حال حاضر حجم تولیدات تان چقدر است؟
در سال حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ هزار تن محصول تولید می کنیم که حدود ۵۴ درصد آن متعلق به تولید ورق های IPA است که با این تولیدات نه تنها در مصرف داخل کشور را پوشش داده ایم بلکه توانسته ایم صادرات خوبی هم داشته باشیم؛ سال گذشته حدود ۸۰ هزار تن صادرات به کشور های اروپایی و کشورهای همسایه و حاشیه خلیج فارس داشتیم که همگی آن ها خواهان ورق های فولاد اکسین هستند. بنابراین این موضوع خود نشان دهنده کیفیت بالای محصولات شرکت است.
* با توجه به حجم بالای تولیدات تان بفرمایید در حوزه تامین مواد اولیه چه چالش هایی دارید؟
در حوزه تامین مواد اولیه مشکلی نداریم چرا که تمام مواد اولیه مورد نیازمان را از طریق شرکت های داخلی تهیه می کنیم؛ البته دو سال آینده چالشی در زمینه ورق های IPA خواهیم داشت؛ چرا که فولاد مبارکه اصفهان تامین کننده ما در این حوزه است قصد دارد به زودی بخشی را راه اندازی کند که این مواد اولیه را در کارخانه خود مورد مصرف قرار دهد.
بر این اساس پیگیر یک طرح فولاد سازی هستیم که یک طرح فولاد سازی احیا را در اکسین اجرا کنیم تا مواد اولیه مورد نیاز را در کارخانه خودمان تولید کنیم؛ چرا که در حال حاضر سبد تولید مان به این شکل است که ۵۰ درصد متعلق به IPA است و بالای ۳۰ درصد آلیاژی است که که از فولاد هرمزگان و مبارکه تامین می کنیم، همچنین بخشی که ورق های ساختمانی است هم از فولاد خوزستان و هرمزگان تهیه می کنیم. بنابراین اگر بتوانیم مجموعه فولاد سازی را خودمان راه اندازی کنیم هم اشتغال خوبی در استان ایجاد خواهد شد و هم سود آوری خوبی خواهیم داشت.
سال گذشته ۴۵ روز قطعی برق داشتیم و۳۰۰ میلیارد تومان خسارت دیدیم، پیش بینی می شود امسال هم شاهد این قطعی ها باشیم
* در خصوص تداوم جریان برق در صنعت فولاد سازی خوزستان برایمان بفرمایید؛ قطعی های سال گذشته چقدر مانع رسیدن مجموعه شما به هدف تولید تان شد؟
مبحث انرژی یکی از چالش هایی است که پیش روی صنایع استان و بخصوص فولاد سازان است؛ به طوری که در سال گذشته ۴۵ روز قطعی برق داشتیم و امسال هم به طور حتم شاهد این قطعی ها خواهیم شد. بر این اساس پیگیر این موضوع هستیم که بتوانیم یک نیروگاه داخل مجموعه خودمان راه اندازی و مشکل تداوم جریان برق را حل کنیم، البته امیدواریم در آینده به مشکل گاز هم برخورد نکنیم.
* ۴۵ روز قطعی برق که به آن اشاره کردید چقدر سبب زیان و کاهش سودآوری مجموعه شما شد؟
سال گذشته حدود ۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان سود ناخالص داشتیم و حدود ۳۰۰ میلیارد تومان ضرر دادیم و از برنامه تولید باز ماندیم؛ چرا که در زمان خاموشی ها تولید به طور کامل متوقف می شد.
* قطعی های برق بی برنامه بود یا جدولی به شما برای تعیین زمان دقیق ارائه شده بود؟
قطعی برق بی برنامه نبود و خاموشی ها را در تیر و مردادماه سال گذشته اعلام کردند، اما زمان و تعداد خاموشی ها به قدری زیاد بود که قصد داریم یک نیروگاه داخلی راه اندازی کنیم.
* به نظرتان برنامه بهره برداری از نیروگاهی که قصد راه اندازی آن را دارید در چه زمانی محقق می شود؟
به نظر می رسد کمتر از یک سال آینده بتوانیم این نیروگاه راه اندازی کنیم. البته مشکلات مجموعه به همین قطعی های برق محدود نمی شود و چالش دیگری که داریم مرتبط با تجهیزاتی است که باید از کشور های دیگر وارد کنیم؛ چرا که تکنولوژی ما ایتالیایی است و خیلی از تجهیزات مان را باید از کشور های اروپایی وارد کنیم. بنابراین تحریم ها مشکلاتی را در زمینه واردات این تجهیزات و قیمت تمام شده آن ایجاد می کند.
البته خوشبختانه با وجود تحریم ها مشکلی در حوزه صادرات نداشته ایم و توانسته ایم در این زمینه مدیریت خوبی داشته باشیم. تحریم ها با وجود همه مشکلاتی که ایجاد کرد مزایایی هم برای مجموعه های کشور داشت که می توان به مهمترین مزیت آن خودباوری اشاره کرد که در مجموعه هایی مثل ما به وجود آمد. ورق هایی که امروز تولید می کنیم در گذشته یا به صورت لوله آماده و یا ورق وارد می شد که امروز بخش بزرگی از صنعت نفت و گاز را از این جهت تامین کالا می کنیم و آن ها ارز کمتری را برای پروژه های خود مصرف می کنند.
اگر برجامی هم امضا شود تصور نمی کنم به سمتی برود که واردات ارزان تر شکل بگیرد، ضمن اینکه قیمت محصولات ما رقابتی است به همین دلیل صادرات داریم
* به نظرتان اگر روابط بین المللی شکل بگیرد و واردات انجام شود چند درصد مشتری های شما به سمت واردات حرکت می کنند؟
الان هم امکان واردات وجود دارد و تحریم ها بیشتر بر روی وارد کردن تجهیزات مشکل ایجاد کرده است و این سیاست گذاری دولت است که باید در راستای حمایت از تولید داخل کالاهایی که به معنی واقعی در کشور تولید می شود و کیفیت لازم را دارد حمایت کند و اجازه واردات ندهد و تاکنون هم به همین شکل بوده است.
همچنین از زمانی که توانستیم در زمینه گاز شیرین ورود کنیم فقط تولید کننده این حوزه ما انتخاب شده ایم و اکنون تنها چالشی که با وزارت نفت داریم در بحث لوله های گاز ترش است که خورندگی زیادی دارند و در تلاش هستیم که لوله های مربوطه را هرچه سریعتر به تولید برسانیم و استاندارد های لازم را از وزارت نفت بگیریم که نیازی به واردات آن ها نباشد.
بنابراین اگر برجام هم امضا شود با توجه به سیاست های دولت که هدف حمایت از تولید داخل را دارد تصور نمی کنم به سمتی برود که واردات ارزان تر شکل بگیرد، ضمن اینکه قیمت محصولات ما رقابتی است و همین دلیل سبب شده که اکنون صادرات داشته باشیم. بنابراین در فضای انحصاری تولید نمی کنیم که اگر واردات آزاد شود ما حذف شویم، اکنون مشتری های صادراتی زیادی داریم و این موضوع نشان می دهد در بازار جهانی هم توانایی رقابت داریم.
* اشاره کردید که تحریم ها سدی در مسیر واردات تجهیزاتی که نیاز دارید است، به نظرتان کنار رفتن این مانع چقدر می تواند در افزایش تولید شما موثر باشد؟ همچنین چقدر صادرات را می توانید افزایش دهید؟
در حال حاضر برنامه ای برای افزایش صادرات نداریم؛ چرا که هدف اولیه تامین نیازهای داخل است اما در صورتی که تجهیزات ارزان تر تامین شود به طور حتم قیمت تمام شده نیز کاهش می یابد و مزیت دیگری خواهیم یافت. بنابراین چه در داخل و چه در خارج حجم درخواست ها افزایش می یابد و سودآوری مجموعه نیز به همان میزان می تواند بالا برود. بنابراین در این زمان اجرای برنامه توسعه ای در راستای افزایش تولید ارزشمند می شود.
