به گزارش روابط‌عمومی بانک دی به نقل از پایگاه خبری تیتر ۲۰؛ بانک‌ها مانند ستون اقتصادی یک کشور هستند و سلامت آنها به کیفیت مدیریت و توانمندی‌شان در مهار ریسک‌ها وابسته است. در ایران، با توجه به چالشهای اقتصادی پیوسته متغیر، بهبود در شاخص‌های مالی، کار آسانی نیست. بانک دی، با تمام فراز و فرودهای گذشته، اکنون با کاهش نسبت مطالبات غیرجاری و بهبود شاخص‌های کلیدی، نشان داده تعهد به شفافیت و مدیریت ریسک، نتایج ارزشمندی به همراه دارد.
اهمیت شاخص‌های نظارتی در سنجش سلامت مالی بانک‌ها، یکی از موضوعات کلیدی در حوزه مدیریت بانکی است. شاخص‌هایی نظیر نسبت مطالبات غیرجاری (NPL) برای ارزیابی کیفیت دارایی‌ها و نسبت پوشش نقدینگی (LCR)، به عنوان معیار سنجش توانایی بانک در زمینه مدیریت نقدینگی، سهم بسزایی در تعیین وضعیت پایداری مالی ایفا می‌کنند.
آینه ارزیابی سلامت
نسبت مطالبات غیرجاری، به عنوان یکی از حیاتی‌ترین شاخص‌های سنجش سلامت مالی بانک‌ها، بیانگر درصد تسهیلاتی است که مشتریان قادر به بازپرداخت آن نیستند. در واقع، کاهش NPL، به معنای بهبود کیفیت دارایی‌ها و کاهش ریسک‌های اعتباری است اما در مقابل، افزایش این نسبت، نشانه ضعف در ارزیابی اعتباری و مدیریت ریسک بانک است.
تجربیات بین‌المللی نشان می‌دهد بانک‌های آلمان و سنگاپور، با سیستم کارآمد مدیریت ریسک و اتخاذ سیاست سختگیرانه در اعطای وام و نظارت مستمر بر عملکرد مشتریان، نسبت مطالبات غیرجاری را در سطوح بسیار پایین نگه‌داشته‌اند. در بحران مالی ۲۰۰۸ نیز بانک‌هایی که شاخص NPL بالایی داشتند، با مشکل جدی در نقدینگی و تداوم عملیات مواجه شدند.
گزارش منتشرشده درباره عملکرد بانک دی در حوزه شاخص NPL، از کاهش ۳٫۶ درصدی این نسبت خبر می‌دهد؛ دستاوردی که می‌توان آن را ناشی از سیاست‌های کارآمد مدیریت ریسک، تمرکز بر سیاست‌های اعتباری محتاطانه، تقویت فرایند وصول مطالبات، ارتقای سامانه‌های پایش و تحلیل ریسک دانست.
یکی از نقاط قوت بانک دی، توانایی بانک در شناسایی به‌موقع مشتریان با ریسک بالا و اعمال سیاست‌های بازسازی تسهیلات است. این رویکرد، علاوه بر کاهش ریسک‌های اعتباری، به بهبود نقدینگی بانک کمک کرده است. با این‌حال، بررسی دقیق‌تر روند تاریخی این شاخص و نگاهی به الگوهای موفق دنیا نشان می‌دهد هنوز فرصت برای بهبود بیشتر و حرکت در مسیر هموارتر وجود دارد.
آزمون تاب‌آوری
نسبت پوشش نقدینگی (LSR)، از دیگر شاخص‌های نظارتی مهم است که توانایی بانک را در تامین نقدینگی موردنیاز برای پوشش تعهدات کوتاه‌مدت می‌سنجد و نقش کلیدی در حفظ ثبات مالی دارد. بانک دی با تمرکز بر افزایش دارایی‌های نقدشونده، این نسبت را به میزان ۲۰ درصد، بهبود بخشیده است.
در این زمینه، بانک‌هایی نظیر جی‌پی مورگان در ایالات متحده، با مدیریت دقیق نقدینگی و تدوین برنامه‌های احتیاطی، نسبت LCR خود را در سطوح بسیار مطلوب حفظ کرده‌اند. این بانک‌ها، از ابزارهای پیشرفته تحلیل داده‌ها برای پیش‌بینی نیازهای نقدینگی و تنظیم ساختار دارایی‌ها بهره می‌برند. بانک دی نیز با استفاده از این ابزارها، می‌تواند دستاوردهای خود را در این حوزه ارتقا دهد.
علاوه بر این، تجربیات بانک HSBC و دویچه‌بانک نشان می‌دهد نوآوری در خدمات مالی و تمرکز بر مدیریت ریسک‌های نوظهور، از عوامل کلیدی بهبود شاخص‌های نظارتی هستند. بانک دی با بررسی این تجربیات و تطبیق آن با شرایط داخلی کشور، می‌تواند رویکردهای جدیدی برای تقویت سلامت مالی خود اتخاذ کند.
تکالیف قانونی
رعایت الزامات نظارتی بانک مرکزی، از دیگر محورهای عملکرد بانک دی مرتبط با شاخص‌های نظارتی است. این الزامات که دستورالعمل‌های مدیریت ریسک نقدینگی و اعتباری را شامل می‌شود، به عنوان چارچوب ارزیابی و کنترل ریسک‌های بانکی عمل می‌کنند. پایبندی به این تکالیف، نه تنها اعتبار بانک دی را نزد مشتریان و سهامداران افزایش می‌دهد، بلکه به کاهش احتمال مواجهه با بحران‌های مالی یاری می‌رساند.
با وجود این توفیقات، چالشهای نوسانات اقتصادی، تحریم‌ها و تغییرات در سیاست‌های پولی و بانکی بر پایداری دستاوردهای بانک دی موثرند. برای مواجهه با این چالش‌ها، تقویت زیرساخت‌های فناورانه، به‌کارگیری ابزارهای پیشرفته تحلیل داده‌ها و همکاری نزدیک‌تر با نهادهای نظارتی راهگشاست.
بانک دی با بهبود شاخص‌های کلیدی نظارتی مانند NPL و LCR، نشان داده که با اتخاذ رویکرد هوشمندانه و پایبندی به الزامات نظارتی، می‌توان سلامت و پایداری مالی را ارتقا داد. تداوم دستاوردها، مستلزم بهره‌‌مندی از تجربیات جهانی، تقویت زیرساخت‌های فناوری و تدوین استراتژی‌های جامع مدیریت ریسک است؛ اقداماتی که جایگاه بانک دی را در نظام بانکی تثبیت می‌کند.
سه‌گانه بهبود شاخص‌ها
با این حال، بانک دی، برای حفظ و بهبود شاخص‌های نظارتی، باید چندین اقدام مهم را مدنظر قرار دهد. گسترش استفاده از فناوری‌های مالی در حوزه سرمایه‌گذاری، یکی از آنهاست. سیستم‌های هوش مصنوعی و تحلیل داده می‌توانند به بهبود فرایندهای مدیریت ریسک و کاهش NPL کمک کنند.
نکته دوم، توسعه همکاری‌های بین‌المللی است. تبادل دانش و تجربیات با بانک‌های پیشرو به بهینه‌سازی سیاست‌های اعتباری و نظارتی کمک می‌کند. اقدام سوم، تمرکز بر آموزش مشتریان است. ارائه برنامه‌های آموزشی به آنها برای مدیریت بهتر تسهیلات، نقش موثری در کاهش مطالبات غیرجاری ایفا می‌کند.
مسیر پیشرفت بانک دی، فراتر از عدد و رقم، از جنبه فرهنگی و استراتژیک نیز قابل توجه است. کاهش نسبت مطالبات غیرجاری و بهبود نسبت پوشش نقدینگی، یکی از نشانه‌های تحول در نگاه مدیریتی این بانک است؛ نگاهی که در برابر چالش‌ها، رویکرد آینده‌نگرانه اتخاذ کرده است.
این تغییرات، اگرچه در ابتدا دشوار و پرهزینه به نظر می‌رسند اما در بلندمدت، زمینه‌ساز ایجاد نظام بانکی پایدارتر و مقاوم‌ترند. علاوه بر اقدامات انجام‌شده، بهره‌گیری از تجربیات بین‌المللی و تطبیق آنها با واقعیت‌های داخلی، کلید اسرار بانک دی برای تداوم بهبود شاخص‌های نظارتی است.
