به گزارش تجارت آوا به نقل از روابط عمومی بیمه تعاون، یونس مظلومی، مدیرعامل شرکت در این میزگرد اظهار داشت: «با این گفته که شرکت‌ها در‌ایران نرخ‌شکنی می‌کنند موافق نیستم.
در زمان رقابت نوسان قیمت‌ها طبیعی است و در همه دنیا این اتفاق می‌افتد. شرکت‌ها برای رقابت و جذب مشتری قیمت‌ها را کاهش می‌دهند. اصلاح soft market در زمانی به کار برده می‌شود که شرکت قیمت را کاهش می‌دهد تا جایی که ادامه این روند منجر به زیان‌دهی می‌شود و ناگزیر است برای سال آینده قیمت را افزایش دهد که برای آن اصطلاح lart market بکار می‌برند یعنی قیمت به اوج خود می‌رسد تا از زیان جلوگیری کند، بنابراین در بازار رقابتی نمودار قیمت همواره سینوسی است و شرکتی که در یک سال قیمت محصول را کاهش داده است در سال آینده مجبور به افزایش آن است تا از زیان جلوگیری کند.
بازار بیمه کشور ما رقابتی نیست. یک بازیگر به تنهایی ۵۰ درصد بازار را در اختیار خود دارد و اتفاقا‌این سهم در انحصار دولت است و ۲۸ شرکت بیمه در مجموع ۵۰ درصد بازار را دارند که سهم هر یک به طور متوسط ۲ درصد است بنابراین توانی برای رقابت با بازیگر اصلی ندارند.
این در حالی است که کشور ما نسبت به کشورهای منطقه وضعیت خوبی از نظر فرهنگ بیمه‌ای دارد؛ وقتی اخبار کشورهایی مانند عربستان سعودی، قطر، بحرین و کویت را رصد می‌کنم متوجه مشکلات فرهنگی آنها با بیمه می‌شوم که موجب شده بیمه دراین کشورها توسعه پیدا نکند اما در کشور ما ابهامات شرعی حل شده و ما امکان توسعه بیمه را داریم اما شرایط به گونه‌ای رقم خورده که خود بیمه‌گران در بازار خودزنی می‌کنند و زحمت ۸۰ ساله بیمه در کشور را در وضعیت بحران قرار داده اند. وضعیت کنونی برخی از شرکت‌ها اصلا خوب نیست تعهداتی را در گذشته پذیرفته‌اند که در آینده باید‌ایفا کنند و اکنون منابعی برای سرمایه‌گذاری ندارند.»
او در ادامه با اشاره به بحث «نگاه دولت به صنعت بیمه و آثارتصمیمات غیرتخصصی برای صنعت بیمه» مطرح ساخت: «این نوع نگاه دولت به صنعت بیمه تنها مختص‌ایران نیست. در دنیا نیز نگاه دولت به بیمه‌گران با واژه ” صنعت بیمه جیب گشاد” ذکرمی‌شود.
در حالی که‌این نگاه باید تغییر کند و مسوولان بدانند بیمه‌ها از محل حق بیمه‌ها باید خسارات مردم را بدهند و به عنوان بنگاه‌های اقتصادی در نهایت باید سودآوری هم داشته باشند.»مدیرعامل بیمه تعاون در ادامه به بحث رتبه اعتباری اشاره داشت و تشریح کرد: «ضریب نفوذ بیمه در کشور ما به دلیل وجود سازمان‌های اجتماعی پایین است. در کشورهای توسعه‌یافته سازمان بیمه‌های اجتماعی فقط بیمه‌های پایه به ویژه در درمان را انجام می‌دهند و سهم بازنشستگی به بیمه‌های بازرگانی تخصصی و یا عمومی‌واگذار می‌شوند.
به عنوان یکی از اعضای انجمن مدیران صنایع کشور به خوبی می‌دانم بسیار از بیمه‌گذاران بزرگ‌این سازمان‌ها خواستار خرید بیمه‌های درمان و زندگی از بیمه‌های بازرگانی هستند و از دولت می‌خواهند زمینه همکاری با بیمه‌های بازرگانی دراین حوزه را فراهم نماید.
جداشدن بحث درمان پایه از بازنشستگی موجب می‌شود کارفرمایان به هر شرکت بیمه که خدمات بهتری ارائه می‌دهد مراجعه و بهترین پوشش را بگیرند.
آنچه برای‌اینکه شرکت‌های بیمه بتوانند نرخ حق بیمه‌ها را بالا برده یا حداقل با قیمت واقعی عرضه کنندف اهمیت دارد. داشتن رتبه اعتباراست. اگر شرکت‌ها رتبهبندی شوند، مشتری برای انتخاب بیمه‌گر راحت‌تر تصمیم می‌گیرد و می‌داند اگر نرخ‌این شرکت پایین است بخاطر رتبه اوست و اگر آن شرکت قیمت بالاتری دارد بخاطر ویژگی‌ها و رتبه بالای اوست. البته تحریم‌ها باعث شده که شرکت‌های رتبهبندی اعتبار مطرح دنیا با ما کار نکنند و متاسفانه شرکت‌های بیمه در کشور‌این امتیاز را برای رقابت ندارند. البته می‌توان از شرکت‌های رتبهبندی اعتبار در منطقه بهره برد که اگر چنین اتفاقی بی‌افتد بدون تردید مسیر قبولی اتکایی برای بازار‌ایران را فراهم می‌کند. چرا که در دنیا داشتن رتبه اعتبار نقش حیاتی در قبولی اتکایی‌ایفا می‌کند.در سال‌های دور بیمه مرکزی و بیمه‌ایران از بازار خارج قبولی اتکایی داشتند و کشورمان هر چند اندک صادرات بیمه داشت که متاسفانه‌این امکان در حال حاضر میسر نیست.»
