ارزیابی و تحلیل وضعیت بنگاههای اقتصادی به منظور ارائه راهکار برای ارتقاء عملکرد آنها نیازمند شناسایی و بکارگیری معیارهای مناسب سنجش عملکرد است. در مدلهای ارزیابی عملکرد بیشتر بر استفاده از شاخصهای مالی برگرفته از صورتهای مالی توجه میشود. اگرچه شاخصهای مالی ابزارهای قوی در ارزیابی عملکرد محسوب میشوند، اما این شاخصها به تنهایی نمیتوانند جنبههای اقتصادی ارزیابی عملکرد را پوشش دهند و به همین دلیل لازم است برای بررسی دقیقتر عملکرد بنگاهها از شاخصهای اقتصادی نیز استفاده شود. شاخصهای بهرهوری به سبب آن که اطلاعات مفیدی از انواع شاخصهای کارایی مانند کاراییهای فنی، مقیاس، تکنولوژی و.. را فراهم میکنند، از مهمترین شاخصهای اقتصادی ارزیابی عملکرد محسوب میشوند. این شاخصها را میتوان بهعنوان مکمل شاخصهای مالی مورد استفاده قرار داد.
بهره وری مطابق با مفهومی گسترده عبارت از قابلیت تبدیل دادهها به ستاندهها است. بر این اساس، بهرهوری یک بنگاه نسبت ستاندههای تولید شده به نهادههای مورد استفاده بنگاه است. اهمیت بهره وری در سطح خرد (بنگاههای اقتصادی) به سبب نقش مهمی است که در تجزیه و تحلیل تبیینکنندههای سود بنگاهها دارند. عمده ترین هدف بنگاهها، تأمین منافع سهامدارن و کسب بالاترین سطوح پایدار سود است. در چارچوب رابطه معروف میلر (۱۹۸۴) نیز سود عملیاتی یک بنگاه تنها یا از طریق افزایش قیمت و یا از طریق بهره وری حاصل میشود. به همین دلیل افزایش پایدار سود در ارزش حقیقی، بدون رشد بهرهوری در بلندمدت امکان پذیر نیست. بنابراین، اگر یک بنگاه به دنبال سود پایدار باشد، الزاما باید به بهره وری توجه نماید.
مطابق گزارش مکنزی (۲۰۱۹) بر اساس متوسط سود اقتصادی، صنعت بیمه در سطح جهان به طور کلی، در وضعیت نامناسبی قرار دارد. در حالیکه صنایع دیگر با سرمایه گذاری در حوزه فناوریهای دیجیتال توانستهاند به موفقیتهای شایانی دست یابند، در دهه گذشته، صنعت بیمه نتوانسته بهرهوری کل خود را افزایش دهد. در مقابل، بیمهگران به دنبال گسترش استراتژی کاهش هزینهها بوده اند که نتایج آن به میزان اندکی قابل رؤیت است.
همانطور که این گزارش نشان میدهد، در مجموع در صنعت بیمه جهانی، شرکتهایی که بهرهوری را در دستور کار خود قرار دادهاند، توانستهاند در
بخشهای بالایی منحنی قدرت صنعت قرار بگیرند. در مقابل، بخش گستردهای از شرکتهای بیمه که بیتوجه به بهرهوری و الزامات آن بودهاند، سالانه زیان قابل توجهی را تجربه کرده و در بخش پایینی منحنی قدرت صنعت قرار دارند. بر این اساس میتوان گفت توجه شرکتهای بیمهای به مقوله بهرهوری امری ضروری است.