فرهاد طهماسبی در گفت‌وگو با «کالاخبر» اظهار داشت: اکنون براساس ابلاغیه وزارت صمت، بناست که کارخانجات سیمان عرضه‌های بورسی داشته باشند که این عرضه‌ها می‌تواند به متعادل‌سازی قیمت‌ها کمک کند؛ در واقع، بهترین روش برای تنظیم بهینه بازار به دور از قیمت گذاری دستوری، انجام معاملات از طریق بورس کالاست.
او ادامه داد: دولت، بعد از دهه‌ها پیگیری سیاست قیمت‌های مصوب به این نتیجه رسیده که قیمت‌گذاری را به عهده بازار بگذارد و به‌این‌ترتیب، از ابتدای سال عرضه سیمان در بورس آغاز شد.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس متذکر شد: دولت جدید نیز سیاست عرضه و تقاضا به جای نرخ گذاری دستوری را در پیش گرفته و طی ابلاغیه‌ای، عرضه سیمان خارج از بورس را ممنوع دانست.
مخالفت شدید مجلس با قیمت‌گذاری دستوری
نماینده نی‌ریز، استهبان و بختگان در مجلس می گوید که اظهارات برخی از نمایندگان در خصوص ثابت نگهداشتن قیمت‌ها را شنیده‌ام که براساس تجربیات گذشته صحبت از ثابت نگهداشتن قیمت، عقبگرد و بازگشت به یک فضای رانتی است. اوتأکید کرد: اگر منظور این نمایندگان از ثابت نگهداشتن قیمت، ورود دستوری دولت به تنظیم بازار و قیمت‌گذاری است، کلیت مجلس شدیداً با آن مخالف هستند.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس ادامه داد: اگر منظور از ثابت نگهداشتن قیمت‌ها تثبیت بازار باشد می‌تواند معنای متفاوت‌تری نسبت به قیمت‌گذاری دستوری برداشت کرد. در تثبیت بازار، دولت برای تأمین شرایط متعادل تولید گام برمی‌دارد، به‌طوری‌که مواد اولیه و سوخت موردنیاز کارخانجات به‌طور منظم تأمین‌شده و برای تأمین سرمایه در گردش واحدها نیز برنامه‌ریزی‌های مفصلی، انجام می‌شود. به این ترتیب اگر دولت به فکر تعیین اجباری قیمت باشد، باید منتظر بروز تخلفات و فسادهای متعدد باشیم.
فسادزایی ورود دولت به بازارها
طهماسبی خاطرنشان کرد: مجلس به‌عنوان یک‌نهاد قانون‌گذار، می‌تواند قوانین را تنظیم کند ولی اجرا بر عهده دولت است. دولت، خود باید تصمیم بگیرد که برای تثبیت بازار، چه اقدامی می‌تواند انجام دهد؛ مجلس نهایتاً مجاز است بر عملکرد دولت نظارت کند.
به گفته وی، واقعیت های بازار به ما گوشزد می کند که هر زمان دولت وارد یک بازار شده، مجموعه‌ای تخلف و رانت و فساد نیز در آن بازار ایجاد شده است.
ضرورت تأمین نهاده‌های تولید برای تنظیم بازار
او افزود: برای آنکه قیمت محصول نهایی کارخانجات سیمان در یک سطح معقولی متعادل شود لازم است فرآیند تأمین مواد اولیه و سوخت واحدهای تولیدی به‌درستی انجام شود. کارخانجات در نبود سوخت گاز و یا برق، نمی‌توانند تولید مناسبی داشته باشند و این کاستی، به‌طور حتم روی قیمت نهایی محصول تأثیر می‌گذارد.
